email:omilosolk@gmail.com
ΠΟΙΗΣΗ
ΓΑΛΑΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Κατάγεται από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε την Οδοντιατρική στην Αθήνα. Η τέχνη τον απασχόλησε από τα φοιτητικά χρόνια.
Πορεία εσωτερική
Μόρια-Μόρια, γη σωτηρίας πικρή!
τα λόγια μου ακράτητα, σε πορεία εσωτερική…
κι η γλώσσα μου ακατάληπτη
ποιος ν’ ακούσει τη μοίρα μου, άπατρις-άπολις, μόνος…
μες σε άκαμπτο χρόνο, μες σε άφατο πόνο·
κι εσύ αδερφέ μου που να ‘σαι, τούτες τις πικρές ώρες;
μόνος κι εσύ, παραδομένος στα σκοτάδια,
έρμαιο στο πικρό πέλαγος του θανάτου, παραδέρνεις…
κι εγώ να τρέξω να σωθώ ή να θρηνήσω… τουλάχιστον εσύ δεν πονάς·
ένας κόμπος πνίγει το λαιμό μου, δε βγαίνει η λαλιά…
και τι έχω να πω, ποιος ν’ ακούσει, υπάρχει κανείς;
μόνο τρομάζω μη σπάσω, μη γίνει δάκρυ-ποτάμι ο λυγμός·
τα λόγια μου ακράτητα, σε πορεία εσωτερική…
όμως στην καρδιά μου πώς να χωρέσουν…
κι η ψυχή μου γιομάτη, πλημμύρισε δάκρυ·
ποιητή πάρε το λόγο εσύ τούτη τη δύσκολη ώρα, είναι η ώρα σου…
εσύ ξέρεις, δες γύρω μου… πέτρινα πρόσωπα, στείρος λόγος
κι εγώ… μια πέτρινη σιωπή, άλογη, γιομάτη μνήμες
και το παρόν μου, σκοτάδι και τρόμος…
Μόρια-Μόρια, γη σωτηρίας πικρή!
Tη ζωή ζητούν…
αλλιώς κίνησαν
το μακρύ δρόμο της προσφυγιάς
με την ελπίδα για το καλύτερο,
σφιγμένη στην καρδιά
και τώρα δες, να τες!
ψυχές πνιγμένες στο άγχος της επιβίωσης,
μόνες, περιφρονημένες
ικέτιδες ελεημοσύνης
οπού δίνεταιμε το φαρισαϊσμό του φαίνεσθαι
και οπού δεν έχει σχέση με την ανάγκη·ποτέ!
αφού τούτοι δεν ψάχνουν ελεημοσύνη
τη ζωή που τους στέρησαν,αυτή ζητούν…
και το δίκιο υψώνεται ως τον ουρανό εις μάτειν,
αφού των βολεμένων τα αυτιά,δεν ιδρώνουν
Ηχητικά αποσπάσματα
ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
Γεννήθηκε στην Πλατανούσα Ιωαννίνων και ζεί στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ και της ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ. Είναι πρόεδρος της χορωδίας Οδοντιάτρων μελών ΣΥΝΟΑ και φίλων. Διακρίθηκε στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης "Γιάννης Φάτσης" του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με το ποίημα "Πέτρα" που δημοσιεύτηκε στη συλλογή «Περνούν οι μέρες», και με το διήγημα "Χλόη στις ράγες" στον 2ο διαγωνισμό διηγήματος του Diavasame .gr που δημοσιεύτηκε στο « 19 νέα βήματα» του Diavasame .gr εκδόσεις Ελευθερουδάκη 2009 .
Οι λέξεις
Όλοι μιλούσαν.
Από τους τοίχους ξεχύνονταν οι λέξεις.
Από τις χαραμάδες και τα ξύλινα πατώματα
ανακατεύονταν οι λέξεις με τα βήματα
και πηγαινοέρχονταν μέσα έξω
μεταφέροντας στα μεσοδιαστήματα των φθόγγων τους
τις λάσπες και τα απόνερα.
Έγιναν με τα χρόνια οι λέξεις ασήκωτες,
κι έφταναν ως τα αυτιά μου ακατάληπτες.
Έτσι αποφάσισα να τις κλειδώσω
στο σκουριασμένο σπίτι των μικρών μου χρόνων
και βγήκα στην δημοσιά κωφάλαλη.
Ηχητικά αποσπάσματα
Με τα μάτια κλειστά
Με τα μάτια κλειστά
διαβαίνουμε όλα τα χρόνια.
Καθηλωμένοι
σε πέτρινες σχεδίες
με χάρτινα πανιά
και μολυβένια ξάρτια,
πορευόμαστε
προς την άβυσσο
που αχνοφέγγει
στα πράσινα νερά.
Αδαείς επιβάτες,
κανένας δεν ξέρει
ή δεν θέλει να μάθει
τον τελικό του προορισμό.
Όλοι καταπιασμένοι
με μικρές λεπτομέρειες
χάνουμε εκούσια
την μεγάλη αφήγηση
που δεν μπορεί να ζωντανέψει
σβησμένα βλέμματα.
Ξημέρωμα
Στο αντιπάλεμα της νύχτας με το χάραμα
αντάμωσα το αύριο
να ανατέλλει
απ’ το γυμνό χαμόγελο
ενός μωρού.
Αποσπάσματα
ΔΟΥΒΙΤΣΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
Αν. Καθηγητής Οδοντιατρικής ΕΚΠΑ
μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1995.
Ασχολείται με την ποίηση από μικρή ηλικία.
Πρωτοεμφανίζεται το 1996, με την έκδοση της πρώτης ποιητικής του συλλογής.
Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί:
- Στο Περιοδικό «Κασταλία» της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών.
- Στο Ημερολόγιο του Αρχιπελάγους 2013 των εκδόσεων Φιλιππότης.
- Στο μυθιστόρημα της Αδαμαντίνης Κουμιώτου «Μάλαμα και Ασήμι», από τις εκδόσεις ‘Εμπειρία Εκδοτική, 2014.
- Στο Album των μελών του Ομίλου Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών, εκδόσεις Ο.Β., 2015
- Στην ομαδική έκδοση Ποίησης και Πεζογραφίας του Ομίλου Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών, εκδόσεις Ο.Β., 2016
- Στο περιοδικό του Οδοντιατρικού Συλλόγου Πειραιά, 2016
Από το 2014 διατηρεί μόνιμη στήλη με τον τίτλο «Ανταύγειες Λόγου και Τέχνης»στην μηνιαία εφημερίδα «Οδοντιατρικό Βήμα», όπου δημοσιεύει άρθρα σχετικά με τις τέχνες και τον πολιτισμό.
Από το 1996 μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει:
1. Λεωφόρος αισθημάτων, Ελληνικά Γράμματα 1996
2. Ανταύγειες από την ομόκεντρη πόλη της ομίχλης, Νεφέλη 1997
3. Το όγδοο χρώμα, Νεφέλη 1999
4. Μικρά ερώτων, Ελληνικά Γράμματα 1999
5. Στη γειτονιά των πουλιών το ξημέρωμα είναι όμορφο, Αθήνα 1999
6. Άγνωστη πτυχή, Αθήνα 2004
7. Νότιος άνεμος, Κατάρτι 2004
8. Πρωινή διαδρομή, Κατάρτι 2005
9. Ασπρόμαυρα χαμόγελα, Κατάρτι 2008
10. Αυτό το λένε Άνοιξη, Όρμος 2012
11 Φιγούρες Καρτούν, Όστρια 2016
ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΦΩΣ
Είν’ ένας τόπος μικρός,
τόπος ωραίος σαν ποίημα.
Τον ζωγραφίζει το φως,
τον τραγουδάει το κύμα.
Είν’ ένας τόπος μικρός,
του χάρτη μία κουκκίδα,
κάποιοι τον λένε αλλιώς,
κάποιοι τον λέμε πατρίδα.
Θε μου, ικεσία Σου κάνω,
Δως μου φτερά κι έλα να πάμε πιο πάνω!
Κι έφτασε άγριος καιρός
στον τόπο ξέσπασε μπόρα
Ποιος την αλήθεια μπορεί
νά ’βρει σε τούτη την ώρα;
Ποιος τώρα κρύβει το φως;
Ποιος μας θολώνει τα μάτια;
Ποιος την πατρίδα μου, ποιος
την ξεπουλά σε κομμάτια;
Κι ειν’ ένας τόπος μικρός,
του χάρτη μία κουκκίδα,
κάποιοι τον λένε αλλιώς,
κάποιοι τον λέμε πατρίδα.
ΖΩΡΖΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
Γεννήθηκε στoν Πειραιά το 1970. Σπούδασε Φαρμακευτική στη Θεσσαλονίκη , Οδοντιατρική στην Αθήνα και μετεκπαιδεύτηκε στο Baylor University του Texas στην εμφυτευματολογία. Ασχολήθηκε από νωρίς με τη μουσική και τη λογοτεχνία. Έχει κάνει Ανώτερες Θεωρητικές Σπουδές κλασσικής μουσικής, βυζαντινής μουσικής, σύνθεσης και μουσικής τεχνολογίας Η ίδια παίζει ακορντεόν, πιάνο και βιολοντσέλο. Συνθέσεις της παρουσιάζονται από χορωδίες και ηχογραφημένες έχουν κυκλοφορήσει με τη μορφή C.D.
Με τη λογοτεχνία ασχολείται κυρίως με την ποίηση.
Έχει γράψει πέντε ποιητικές συλλογές :
1.«Κεντώ το Κερατσίνι με στίχους», μελοποιημένη και σε C.D.
2. «Κάτω από το φώς τ΄ ανελέητο»,
3.«Ψίθυροι Αγάπης»,
4.«Κάτι ακούω και με νοιάζει»
5. «Τα παιδιά τραγουδάνε τον κόσμο», μελοποιημένη και σε C.D.
Ηχητικά αποσπάσματα
ΛΑΜΠΡΟΥ ΜΑΡΙΑ
Οδοντίατρος- από το 1998 έχει ιατρείο στη Χαλκίδα , όπου διαμένει.
Έχει λάβει μέρος σε ποιητικές βραδιές . Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες ΄΄Πανευβοϊκό Βήμα΄΄ και ΄΄Οδοντιατρικό Βήμα΄΄.
Βραβεία: Ερωτικής Ποίησης, (Λογοτεχνικό περιοδικό Κελαινώ, Μάιος 2016), 16ος Διεθνής Διαγωνισμός Ποίησης (Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών , Νοέμβριος 2016).
Εισήγηση σε ημερίδα ως εκπρόσωπος του Ε.Τ.Χ. (Χαλκίδα, Οκτώβριος 2016).
Ιδρυτικό μέλος και μέλος Δ.Σ.του Ομίλου Ο.Λ.Κ. Γεν. Γραμματέας Δ.Σ. του Ε.Τ.Χ.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Άνοιξα πάλι σήμερα
το βιβλίο στην ίδια σελίδα.
Πάνε κοντά δυο χρόνια
που έμεινε στη βιβλιοθήκη της μνήμης.
Αφημένο ευλαβικά
μα όχι ξεχασμένο .
Πνοή καρδιάς η σκόνη του .
Είναι και ο σελιδοδείκτης
Φτιαγμένος από πετράδια δακρύων.
Υγρή αντικρίζω τη σελίδα
Σταλάζει τις πρώτες σκέψεις μου για σένα.
Αγαπημένη μου.
Φίλησα την επιθυμία σου.
Μάνα κι ερωμένη μαζί.
Την αγκάλιασα, την πόνεσα.
Θα έκανα ότι άλλο μου ζητούσες
κι ας μην σε γνώρισα ποτέ.
Ας αναρωτήθηκα αν είσαι εσύ ή κάποια άλλη.
Μήπως με κοροϊδέψανε τα όνειρα.
Αυτά που σ’ έφεραν σε μένα
κι ας είσαι μακριά μου.
Αγαπημένη μου.
Να έρθεις σου ζητώ ,
να ξαναδώ τα μάτια σου και πάλι.
ΓΟΒΑΚΙ Νο 40
Τα όνειρα με τραβούν κοντά τους .
Πρωταγωνιστές κάθε βραδιάς
Μαγνήτες επιθυμιών.
Τρέχουν πάνω σε άσπρο άτι.
Μ΄ ακολουθούν.
Απόπειρα διαφυγής εν μέσω της νυκτός.
Αναγέννηση και φθορά σε αντιδιαστολή.
Πορτρέτα, αέναες φιγούρες.
Αδύνατο να ξεφύγω.
Το υποσυνείδητο ενδελεχώς αποτυπωμένο.
Θεατής μιας καλοσκηνοθετημένης παράστασης.
Μονόπρακτης.
Μ΄ εμένα εγκλωβισμένη στα ερείπια ενός ουράνιου σκηνικού.
Συνοδεία δημιουργημάτων
με αναρίθμητους ιστούς αράχνης επάνω στα σκαλιά.
Φύγε! Η άμαξα θα γίνει και πάλι κολοκύθα!
Φύγε!
……..
Και υπάρχουν τόσα κορίτσια με γοβάκι Νο 40!
ΠΑΠΟΥΚΤΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
Η Γιώτα Παμπουκτσή γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Το Δεκέμβριο του 1999 αποφοιτά από την Οδοντιατρική Σχολή του ΑΠΘ. Από τον Απρίλη του 2000 εργάζεται ως οδοντίατρος στο ιδιωτικό της ιατρείο. Είναι μητέρα δύο παιδιών. Ξεκίνησε να γράφει από τα μαθητικά της χρόνια. Έχει παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια τρεις διαφορετικούς κύκλους σεμιναρίων Δημιουργικής Γραφής κάνοντας τις πρώτες απόπειρες συγγραφής διηγημάτων. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στην «Ανθολογία ποίησης και πεζού λόγου-Αφιέρωμα στον ποιητή-ακαδημαϊκό Νικηφόρο Βρεττάκο»,(επιμ. Β. Παππά – Εύα Πετροπούλου-Λιανού), Θεσσαλονίκη 2012, στην «Ανθολογία ποίησης-Αφιέρωμα στον Κ.Π. Καβάφη, 150 χρόνια από τη γέννησή του»,(επιμ. Β. Παππά), Θεσσαλονίκη 2013, καθώς και στην πρώτη ομαδική λογοτεχνική συλλογή του Ομίλου Οδοντιάτρων Λογοτεχνών-Καλλιτεχνών.
ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ
Ένοχη σιωπή
Σαν κάτι να θέλει να πει
Την κοιτώ κατάματα
Χαμηλώνει το βλέμμα
Πονηρά χαμογελά
Κι έπειτα λυγμός
Βουβός
Σιωπή
Παύση
Δεν κατανοώ
Σωπαίνω κι εγώ
Θα ακολουθήσω τον ειρμό της
Θα πατήσω πάνω
σε κάθε νότα της
Μέχρι ν’ ακούσω
τον ψίθυρο στ’ αυτί
Και το κρυφό μυστικό της
μου φανερωθεί
Πόση ενοχή
κρύβει η σιωπή!
ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ
Δυο λέξεις ψάχνω
Μα δε βγαίνουν
Δυο χέρια, διστακτικά
μ’ αγγίζουν
Δυο μάτια που στο
βλέμμα τους χάνομαι
Δυο δάκρυα κυλούν
Την άρμη τους γεύομαι
Δυο χείλη ψελλίζουν
Τα φιλώ, μη μιλάς
Σιωπή
Δυο λέξεις …
Ηχητικά αποσπάσματα
ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΤΑΣΟΣ
Ο Οδοντίατρος Τάσος Πλαστήρας γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη. Από τα νεανικά του χρόνια γράφει και ζωγραφίζει. Κείμενά του, ποιητικά και πεζά έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά Το 1986 πήρε το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο διαγωνισμό της Εταιρείας Γιατρών Λογοτεχνών. Το 1987 πήρε Έπαινο από την Πανελλήνια Φιλολογική Επιθεώρηση. Το 1994 εξέδωσε την Ποιητική Συλλογή “Επί πτερύγων ανέμων” και το 1998 εκδόθηκε από τις “Εκδόσεις Σφακιανάκη” μια συλλογή αφηγημάτων του με τίτλο “Ονειροφαντασία στη Σαλονίκη του φθινοπώρου”. Το 2006 τιμήθηκε με διάκριση από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας για την προσφορά του στα Ελληνικά γράμματα. Τον Ιανουάριο του 2017 εκδόθηκε από τις “Εκδόσεις Αναγνώστης” η ποιητική του συλλογή “Σκηνοθετώντας λέξεις”. Τέλος, η ζωγραφική του, ακουαρέλα και μικτή τεχνική έχει παρουσιαστεί σε έντεκα ομαδικές και τρεις ατομικές εκθέσεις.
Σημειολογική μουτζούρα
Νυχτώνει στις καμάρες της πλατείας
κι ο δρόμος όνειρο
τυλιγμένο στο σκοτάδι
φαινομενικό “τίποτα”
μέσα στο μυστικό πρόσωπο της νύχτας
κι εγώ
πλημμυρισμένος από προσδοκίες
αμφισβητώ τις ρίζες της κρίσης μου.
Ο ανεκδήλωτος εαυτός μου είναι εκεί
σημειολογική μουτζούρα
σ’ ένα κομμάτι χαρτί
περίληψη των γεγονότων μιας ζωής.
Σαλονίκη
Στα ζυγωματικά της νύχτας
ανάτειλε δειλά ένα χαμόγελο
κρατώντας βαθιά
μια πίκρα απ’ το σκοτάδι.
Σαλονίκη των μύθων
φύση από πέτρα σταχτόφαιη και ψιλοβρόχι
φιλοσοφία ηδονής
έρωτα ασωμάτων
χαγιάτια μ' αναπνοές
γράμματα αγάπης.
Σαλονίκη της μνήμης
σαϊτιά στο στήθος του Κάσσανδρου
εμφυτευμένος σπασμός στον κόλπο του Θερμαϊκού
περίτεχνη νταντέλα
πλεγμένη στα χέρια της προσφυγιάς
πόθος αβάσταχτος των Ενετών
ξύπνημα ζοφερό για τους Αγαρηνούς.
Σαλονίκη του έρωτα
των πρώτων ξυπνημάτων
του εναγκαλιασμού της θάλασσας και των κάστρων.
Έτσι αποκοιμήθηκα
Μου ‘πες
να φάω
να πιω μια κούπα κρασί μαζί σου
ύστερα με πείραξες
καθώς πειράζονται τα παιδιά
κι η αποκοιμισμένη ψυχή μου
άρχισε να ζεσταίνεται
ανάσανε
και σιγοσάλεψε νυσταγμένη.
Την επόμενη στιγμή αποκοιμήθηκα
κι ονειρεύτηκα πολλές φορές
το τρυφερό άγγιγμα του χεριού σου
να ζωντανεύει
τις άγιες φωτιές της νεότητάς μου.
Ηχητικά αποσπάσματα
ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΣΟΒΑΔΕΣ
Με πόνο περπατώ μέσα στη κάμαρα,
με τους πεσμένους σοβάδες,
παιδιά μίας λαβωμένης πίστης
και μίας απελπισμένης ζωής.
Kαυτά δάκρυα, παιδιά του πόνου,
βρέχουν τον πληγωμένο εγωισμό μου
και κλαίνε για τους πεσμένους σοβάδες,
παιδιά μίας ανατολής και πτώματα μίας δύσης.
Ηχητικά αποσπάσματα
ΣΚΕΨΕΙΣ
Στο κλείσιμο των ματιών,
όλοι είμαστε βασιλιάδες.
Στο γρήγορο ανοιγοκλείσιμο
των ματιών,
η φαντασία τρελά φτεροκοπά.
Όταν όμως ανοίξουμε τα μάτια,
η φαντασία θα μας δικαιώσει;
Ο ΞΕΡΞΗΣ
Ο Ξέρξης καθισμένος στο θρόνο του,
στο όρος Αιγάλεω,
παρακολουθεί τη ναυμαχία.
Σκοτωθείς ή ζήσεις
αυτός καθισμένος στο χρυσό του θρόνο,
ανάμεσα στο πλήθος των αυλικών του,
θα βλέπει την εξέλιξη της.
Η μάχη συνεχίζεται
και θα συνεχίζεται συνέχεια,
οι μάχες δεν έχουν τέλος ποτέ.